Heksenkaas is geen Teekanne

Kaas is kaas als er kaas op staat dacht onze overheid. En omdat Heksenkaas geen kaas is, wordt de wet overtreden en dus volgde een boete.

Artikel 29 van het Warenwetbesluit Etikettering van levensmiddelen bepaalt dat er geen aanduidingen en dergelijke gebruikt mogen worden die een verkeerde indruk wekken over de aard van het betrokken product. Weinig ruimte voor discussie, zou je gezagsgetrouw zeggen. En dat bleek ook zo, want het bezwaar tegen het besluit werd ongegrond verklaard.

Heksenkaas laat het er echter niet bij zitten en legt de zaak voor aan de onafhankelijke burgerlijke rechter. Deze beperkt zich niet tot kennisname van de naam, maar kijkt ook naar de ingrediëntenlijst en de verdere tekst op de verpakking.

Sinds het Teekanne arrest van het Europese Hof van Justitie weten we dat in het geval van levensmiddelen sprake is van misleidende verpakking als deze onterecht suggereert dat het product bepaalde ingrediënten bevat én de koper alleen kan vaststellen dat dit niet zo is door de ingrediëntenlijst te lezen.

De rechtbank Rotterdam bekijkt dan ook de verpakking en de ingrediëntenlijst in samenhang met elkaar en stelt vast dat het etiket niet de indruk wekt dat het product geheel of grotendeels uit kaas bestaat, want:

  • De naam Heksenkaas wekt niet die indruk, want dat is geen bestaande algemeen bekende kaassoort.
  • Het etiket vermeldt dat Heksenkaas de enige echte ‘smeerdip met roomkaas en verse kruiden’ is. Zou er ‘van’ in plaats van ‘met’ hebben gestaan dan was de uitkomst mogelijk anders geweest.
  • De lijst met ingrediënten sluit hier exact bij aan met de vermelding ‘smeerdip met 16% roomkaas en verse kruiden’.

Het beroep wordt dan ook gegrond verklaard en het boetebesluit van VWS vernietigd.

Daarmee gaat de rechter echter compleet voorbij aan de aanzienlijke verschillen tussen beide zaken.

Zo stond de thee samen met de andere theesoorten gewoon in het theevak. Had ook gewoon thee in de naam en wekte ‘slechts’ de suggestie van toevoeging van echte vruchten.

De smeerdip met in het groot de naam ‘Heksenkaas’ op de verpakking vind je echter standaard in het kaasvak samen met de (andere) echte (smeer)kazen. In die combinatie kun je dan bijna niet anders dan concluderen dat zo niet de verpakking sec dan toch in ieder geval de presentatie in het schap in combinatie met verpakking en naam misleidend is.

Vakmensen weten bovendien hoe belangrijk presentatie en plek in het schap zijn.

En dan de naam: Old Rotterdam is ook geen bekende kaasnaam. Dus de bekendheid van of met de naam zegt op zichzelf niets over de suggestie die ervan uitgaat. Heksenkaas wekt dan ten minste de suggestie van kaas. En er wordt wel heel veel van de consument gevraagd als hij zich ondanks de suggestie van een bepaalde productsoort (kaas dus) door naam en ook nog plek in het schap, toch verplicht is heel goed de tekst op verpakking (‘met‘ in plaats van ‘van‘ ) te spellen en de ingrediëntenlijst te lezen.

Want als je dat niet doet heb je dus de misleiding aan jezelf te wijten volgens de R’damse rechter.

'Ook lekker' claimen mag, mits ....
Zo. Je zou eerst een slagzin moeten claimen!
Geplaatst in Publicaties.