Op initiatief van het raadslid de heer J.F.W. van Lammeren van de Partij voor de Dieren  heeft de gemeente Amsterdam besloten om in 2017 de ja-ja sticker in te voeren. Zij vinden 45% voor folders afgesloten brievenbussen niet voldoende en hopen met een opt-in systeem -zoals ook geldt voor email- te bereiken dat slechts weinigen de nieuwe sticker zullen opplakken. En dat er zo dus minder folders zullen worden verspreid en als oud papier bij het afval terecht komen.

Milieu
Volgens het Trendboek Reclamefolders, dat tijdens het 20ste BBR Congres op 26 mei ten doop zal worden gehouden en gratis zal worden verstrekt aan de deelnemers, ontvangt een huishouden zonder sticker nu jaarlijks 34 kilo folders. De folders worden voor 82% gemaakt van gerecycled papier en de rest komt van hout uit productiebos.

Katarina Granö, van Holmen Paper AB, gaat in haar blog op de BBR website nog verder door zelfs te claimen dat papiergebruik heeft geleid tot groei van bos in Europa. Bos dat CO2 kan opnemen.

Het alternatief van de digitale folder is zoals we allemaal intussen wel (moeten) weten ook niet zonder milieu effecten. De tijd dat we er niet aan dachten dat voor gebruik van pc, laptop, tablet en mobiel ook energie nodig is, is intussen wel voorbij.  Maar het feit van een energie vretende infrastructuur van al dan niet draadloze digitale snelwegen voor het dataverkeer en datacenters met koelingssystemen voor de dataopslag dringt veelal nu pas goed tot ons door.

Economie
Het MKB Amsterdam reageerde furieus op het initiatief en wees daarbij vooral op de schadelijke economische gevolgen voor zowel het MKB zelf als de gehele folderketen.
In die keten speelt de bezorger zelfs een hoofdrol. En voor hem/haar zijn zowel de baan sec als de verdiensten misschien niet altijd van wezenlijk belang, maar wel degelijk van grote betekenis. Ook wat betreft de sociale rol en functie binnen de bezorgwijk.
Het MKB liet tevens weten dat de Reclame Code Commissie niet zal handhaven, nu Amsterdam eigenstandig de spelregels verandert.

Privacy
Een onderwerp dat in de discussie nog nauwelijks heeft opgespeeld betreft de privacy van de burgers. Impliciet is het wel steeds een onderwerp geweest. Immers uit bereikbaarheidsonderzoek zou blijken dat van de 55% brievenbushouders zonder sticker uiteindelijk slechts de helft een ja-ja sticker op de brievenbus zal plakken.
Het laat zich raden dat een goede reden is dat je niet aan je omgeving wilt laten weten dat je van reclame houdt (dat is vaak nog not done). Waarschijnlijk nog veel wezenlijker is het argument dat je niet aan elke passant wilt laten weten dat jij mogelijk vanwege sociaal-economische redenen op de hoogte moet blijven van de aanbiedingen.

Uit eigen ervaring weet ik hoe vervelend het kan zijn. Ik had een nee-nee sticker op de brievenbus en bij terugkeer van vakantie bleek hierover in de vakpers een geweldige schandpaal discussie te zijn ontbrand.

Misschien is dus wel de beste oplossing een ja-ja sticker voor alle mensen die werkzaam zijn in het vak. En we verstrekken als gebruikelijk iedere brievenbushouder een nee-nee sticker, die hij/zij kan opplakken als hij/zij geen behoefte heeft aan ongeadresseerd drukwerk.

Wil je mee discussiëren over de ja-ja sticker, kom dan naar het 20ste BBR Congres op 26 mei.

De heer Van Lammeren, de initiatiefnemer van de PvdD, heeft intussen laten weten dat hij zich dan in het hol van de leeuw waagt om met ons over dit onderwerp van gedachten te wisselen.