Poep is een oneindige industrie waarin veel geld omgaat. De belangen zijn dus groot. De juridische strijd tussen Scentsible en Reckitt Benckiser is hiervan een bevestiging. Daarbij gaat het niet eens om het product. Maar om het merk element POO. En het marketing en product format van POO POURRI.

Sales pitch

Scentsible voert in het najaar van 2015 gesprekken met Albert Heijn over een plek op het schap voor POO POURRI. In diezelfde periode klopt ook Reckitt aan bij Albert Heijn om haar nog te ontwikkelen ‘Before-you-go’ spray V.I.POO in het assortiment op te nemen.

Reckitt wint en haalt zowel AH, als Kruidvat, Jumbo en Blokker binnen. Detail hierbij is dat RB tijdens de pitches gebruik maakt van het marketingmateriaal van POO POURRI.

Commercials

Alhoewel de campagne en de commercial van Reckitt absoluut niet het niveau van de POO POURRI commercial halen, gaat Reckitt er dus wel met de buit vandoor.

Scentsible laat het er echter niet bij zitten en stapt naar de rechter. Daarbij doet ze dus een beroep op merkinbreuk en inbreuk op haar format.

Format

Bescherming van formats is over het algemeen een lastige kwestie. Een idee geniet geen auteursrechtelijke bescherming. Een idee valt slechts enigszins te beschermen met behulp van een non-disclosure of geheimhoudingsverklaring.

Voor een format geldt min of meer hetzelfde. Dit is slechts anders als de verschillende elementen van het format concreet zijn uitgewerkt, origineel zijn en het persoonlijk stempel van de ‘maker’ dragen. Rechtspraak laat bovendien zien dat zelfs dan met behulp van beperkte afwijkingen er al snel sprake is van een nieuw format. En je bescherming dus uiteindelijk weinig tot niets voorstelt.

Scentsible stelt uiteraard dat sprake is van een volstrekt uniek format en een volledig nieuwe manier om toiletartikelen aan de mens te brengen. Daarbij wordt gebruikgemaakt van directe taal en humor en een productvormgeving die afwijkt van het gebruikelijke voor de toilet.

Geen inbreuken

De Haagse rechter oordeelt echter dat veeleer sprake is van een bepaalde stijl van communiceren. Het format is te abstract. De zeven verschillende elementen zijn onvoldoende uitgewerkt om tezamen voor format bescherming te kwalificeren. Feitelijk claimen zij, aldus de rechter, een bepaalde stijl. Auteursrechtelijke bescherming van abstracties als een stijl zou tot een ontoelaatbare beperking van de vrijheid van creatie leiden.

Wat betreft de merkinbreuk meent de rechter dat het beschrijvende element POO in beide namen geen inbreuk oplevert. Er is geen kans op verwarring bij de consument. Dit zeker ook omdat de ene verwijst naar potpourri en de ander naar VIP.