Je kunt het bijna niet geloven, maar het staat er echt: De kenmerken van witte wieven zijn niet bekend bij mensen die niet bekend zijn met witte wieven.

Nogal wiedes zou je denken. Maar vele juristen hebben zich met deze vraag moeten bezighouden, voordat het zover was. Heksenkaas verzette zich bij het Benelux Merkenbureau (BBIE) tegen de merkregistratie van Witte Wieven Kaas. Het BBIE wijst echter de oppositie af.

In beroep oordeelt het Hof in Den Haag begin 2017 dat er wel degelijk kans op verwarringsgevaar met Heksenkaas bestaat. Witte Wieven worden in oude volksverhalen beschreven als een soort heksen. De gemiddelde consument zou ten minste een negatieve connotatie hebben bij de term. Zelfs als deze de verhalen niet kent.

Het Hof concludeerde hiertoe echter zonder enige nadere motivatie. Logisch dat Witte Wieven het er niet bij laat zitten en de zaak aan de Hoge Raad voorlegt. Deze heeft op 13 juli 2018 het arrest van het Hof om die reden vernietigd. En de zaak terugverwezen naar het Hof. To be continued, dus!

Auteursrecht op smaak

Overigens wacht Heksenkaas nog een volgend probleem. Eind juli 2018 publiceerde namelijk de AG bij het EU Hof van Justitie zijn mening dat de smaak van kaas niet iets is wat in aanmerking kan komen voor auteursrechtelijke bescherming. Smaak van voedsel kan vooralsnog niet exact en objectief worden geïdentificeerd. En dan kun je dus ook niet de precieze en objectieve omvang van de bescherming bepalen. Zie ook het eerdere bericht ‘Kaas is alleen kaas, als …’

De kaas wordt zo overigens natuurlijk wel duur betaald. De kosten van alle procedures moeten immers wel worden terugverdiend.